Gezi boyunca beni evinde ağırlayan tüm hostlarım, arkadaşlarım Brezilya lezzetlerini bir yandan bana severek denetirken bir yandan da beğenmiş olmama her seferinde şaşırıyorlardı. “Genelde Avrupalılar hiç sevmez bizim yemekleri” diyişlerine az şahit olmadım. Ben de “Aman Avrupalılar ne anlar sağlıksız beslenmekten” diye cevap vermekten geri kalmadım. Kim ne derse desin bence Brezilya yemekleri Mü-Kem-Mel! Beni bilenler bilir, bıraksalar beş gün aç gezerim, masraftan kısılacaksa bütçe darsa önce yemeklerde küçülmeye giderim. Ama Brezilya’da yedim arkadaşlar. Acıktığımdan değil, keyfimden yedim. Pişman da değilim.
İşte 3 haftada deneme fırsatı bulduğum Brezilya tatları!
1. Paõ de Queijo:
Bu Brezilya harikasıyla ilk kez New York’ta tanışmıştım. Tabi orada ambalajda satılan Paõ de Queijo’lar Brezilya’daki sıcak sıcak yediğim versiyonuyla yarışamaz bile. Hastasıyız efenim.
2. Farofa:
Bu et yemeklerinin yanında sunulan bir yan yemek olabildiği gibi, baconlı yumurtalı versiyonlarıyla ana yemek olarak da tüketiliyor. Başta bir saçma bir gereksiz geldi ama alıştıkça sevdim.
3. Feijoada:
Feijoa yani koyu renkli fasulyeler de farofa gibi etin yanında yan yemek olarak sunulabiliyor. Ayrıca adına “Feijoada” bol sulu ve etli ana yemek versiyonu da mevcuttur.
4. Paõ com Mortadela:
Saõ Paulo gezi notlarımda da bahsettiğim gibi bu Mercado Municipal klasiği haline gelmiş benim pek de bayılmadığım ekmek arası salam çeşidi.
5. Picanha:
Dünyanın en iyi etlerini yaptıkları iddiası altı boş bir iddia değil arkadaşlar. Burda yediğim her et birbirinden lezzetliydi. Picanha ise detayıyla bilmesem de ineğin belli bir bölgesinden elde edilen etin adı. Yumuşak ve lezzetli.
6. Tapioca:
Tapioca özellikle Rio eyaletinde çokça karşılaştığım bir sokak lezzeti. Mandyoka unuyla hazırlanıyor ve seçtiğiniz çeşidine göre tatlı veya tuzlu olabiliyor. Ben mozarella ve jambonlu yemiştim.
7. Pastel:
Gelelim en sevdiğim kalp damar düşmanı yemeklerden birine. Salgada da denen tuzlu hamur işlerinin bir çeşidi pastel. Yarım daire şeklini alışına da dikdörtgenliğine de tanık oldum ben pastelin. İçi de dışı gibi değşkenkik gösterebiliyor vetercihinize göre envai çeşit farklı lezzet konabiliyor: et, tavuk, peynir, karides, domates-mozarella…
8. Coxinha da Galinha:
Coxinha da Galinha da tam bir Brezilya klasiği. Gittiğim her şehirde bana denedin mi diye sordukları ilk yemeklerden biri. Kroketin, içinde tavuk parçaları olan versiyonu gibi. Abisi Coixa’yı ise ben pek beğenmedim.
9. Brigadeiro:
Brezilya’ya gelirseniz “Brezilya’da tatlılar çok şekerli olur” cümlesini en az birkaç kez duyacağınızı garanti ediyorum. Brigadeiro şeker miktarı konusunda epey iddialı olduğu söylenen bir tatlı. 3-4 farklı yerde denedim ama cıks bana çok şekerli gelmiyor.
10. Biscoito Globo:
Brezilya usülü bir cips herhalde bu. Marketlerde çokça görebilirsiniz. Patates cipsinden daha az yağlı geldi bana.
11. Açaí:
Napardım bilmem bir gün Açaí yemesem! Kuzeyde farklı bir şekilde “side dish” olarak yemeğin yanında tüketiliyormuş. Güneyde ise dondurma gibi soğuk ve farklı aromalarla servis ediliyor bu meyve. Ve gerçekten yedikçe yiyesim gelen bir tadı var!
12. Bolo de Cenoura:
Babaanne yapımı versiyonunu denedim diye mi bilmem favori Brezilya tatlım oldu Bolo de Cenoura. Bol havuçlu kekin üstüne Brigadeiro dökerek hazırlanıyor.
13. Guaravita:
Gittiğiniz çoğu mekanda en düşük fiyatlı içecek bu olacak tahminen. Fena sayılmayan bir enerji içeceği olur kendisi.
14. Guarana Antarctica:
İçeceklerde asıl gönlümü kaptırdığım Guarana Antartica oldu benim. Gazlı ama epey lezzetli bir içecek.
15. Guaraviton:
Bunu da sırf meraktan ve ismi “guara” ile başlıyorsa çok da kötü olamaz şeklinde bir tahmin yürüttüğümden denedim. Ana şuruba benzettin tadını.
16. Agua de Coco:
Gönlüm Guarana Antarctica’da dedim ama Agua de Coco hariç tabii. Normal agua, yani su, kadar olmazsa olmaz çünkü hindistan cevizi suyu da benim için!
17. Caipirinha:
Alkole karşı değilseniz, ta Brezilyalara gelip de Caipirinha denemeden dönmezseniz zaten muhtemelen. Düşündüğümden çok daha sert bir içki olduğunu içtikten sonraki gün öğrendim.
18. Caipivodka:
Caipirinha’nın vodkayla yapılan verisyonu. İki türlüsü de eşit derecede çarpıyor bence. Ama Florianopolis’te şarapla hazırlananı tatmaya fırsat buldum ve o daha hafifti diyebilirim.
19. Cachaça:
Caipirinha’nın ham maddesi aslında Cachaça adında yüksek alkollü başka bir Brezilya içkisi. Şeker kamışından üretiliyor ve kokteyle katmadan sek de tüketilebiliyor.
20. Caldo de cana:
Şeker kamışı demişken, gözünüzün önünde şeker kamışının suyunu çıkararak hazırladıkları Caldo de Cana’yı da es geçmeyin. Yine Avrupalıların “öğğ çok şekerli” dediği bir lezzetmiş ama ben bayıldım tabi. Limonla seyreltmek de mümkün ayrıca.
Bu bahsettiklerim dışında Brezilya’da kiloyla yemek konsepti epey yaygın. Tabağınızı açık büfeden doldurup sonra tartmak suretiyle işliyor bu sistem. Kilosu 30-35 R$ civarında oluyor genelde. Farklı çeşitler denemek için tabsiye edebileceğim bir seçenek bu da.
Moqueca, Baiao de Dois, Goiaba ve daha fazlası ise bir dahaki sefere denemeye söz verdiğim yiyecekler olsun şimdilik diyorum.
